အသိေခါက္ခက္အ၀င္မနက္ေစဖို ့

ျမန္မာစကားပံုတစ္ခု ရွိပါတယ္.. “အသိတမံ ဥာဏ္ေျမကတုတ္၊ ပညာစြမ္း ခၽြန္းကဲ့သုိ႔အုပ္” ဆုိတာကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာလူေတြ သိႀကမွာပါ။ ဆုိလိုရင္းကေတာ့ အသိတစ္ခု ရွိရံုနဲ႔ မလံုေလာက္ဘဲ အသိ၊ ဥာဏ္အေမွ်ာ္အျမင္၊ ပညာ ဆုိတဲ့ သံုးမ်ဳိးေသာအရာတုိ႔ကို ေကာင္းစြာသိရွိျပီး ကိစၥရပ္တစ္ခုကို လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ႏုိင္ေအာင္ ဆိုဆံုးမခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား (ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ့) ဟာ အသိဆုိတဲ့ အသိတရားရွိႀကေပမယ့္ “အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္” ေနႀကပါတယ္။ မလုပ္သင့္မွန္း သိေပမယ့္ လုပ္လုိက္ရင္ ရလာမယ့္ ရာထူးစည္းစိမ္၊ ဥစၥာဓန စသည္ျဖင့္ လိုခ်င္တပ္မက္မွဳ မ်ဳိးစံုတုိ႔ရဲ့ လွဳံေဆာ္မွဳကို မခံႏုိင္ဘဲ လုပ္ကိုင္မိႀကတာေတြ ရွိေနပါတယ္.။ ဒါေႀကာင့္ မႏိုင္ႏုိင္းစေနရဲ့ ဒီပို႔စ္ေလးကို ဖတ္ရေတာ့ မရွဲရ မေနႏုိင္ေတာ့လို႔ ရွဲလိုက္တာပါ.. ကုိယ္ပုိင္ေရးေတြ မတင္ႏုိင္တာ ေတာ္ေတာ္ႀကာျပီျဖစ္လို႔ တင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္လို႔လည္း ကတိေပးရင္းး…….

ေရထဲမွာ ငါးစာနဲ႔ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ေလးတစ္ခုရွိေနတယ္။

ငါးကေလးတစ္ေကာင္က ငါးစာနံ႔ရေတာ့ ငါးမွ်ားခ်ိတ္နား ကပ္လာတယ္။ ငါးစာကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး “အင္း… အရသာသိပ္ရွိမယ့္ပံုပဲ” လို႔ေတြးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ၿပီး ငါးစာကို သူမဟပ္ေသးဘူး။ အစားသရမ္းတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီလိုငါးမွ်ားခ်ိတ္ေၾကာင့္ အသက္ေပးသြားခဲ့ရတာကို သူသိေနလို႔ျဖစ္တယ္။ “မစားရဘူး.. မစားရဘူး.. ဒါဟာ မွ်ားစာျဖစ္တယ္”လို႔ေတြးၿပီး အေဝးကို သူကူးခပ္သြားလိုက္တယ္။
ဒါေပမဲ့ ငါးစာနံ႔ကို သူအံတုမရခဲ့ဘူး။ တေအာင့္ၾကာေတာ့ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ဆီ သူကူးခပ္လာၿပီး ငါးစာကို အကဲခတ္ၾကည့္ျပန္တယ္။
“မျဖစ္ဘူး.. မျဖစ္ဘူး… ဒါ မွ်ားစာ…. ခံသြားရလိမ့္မယ္”လို႔ သူ႔ကိုယ္သူသတိေပးၿပီး အေဝးကို ကူးခပ္သြားျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေဝးကိုမေရာက္ခင္ အရသာရွိတဲ့ငါးစာကို သူျမင္ေယာင္ျပန္တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ရွိရာကို သူကူးလာျပန္တယ္။ ငါးစာနားတိုးကပ္ၿပီး အကဲခတ္ၾကည့္ျပန္တယ္။
“ၾကည့္ရတာ သိပ္အႏၱရာယ္ျဖစ္မယ့္ပံု မေပၚပါဘူး” ငါးစာကို အၿမီးနဲ႔ထိၾကည့္ၿပီး သူေတြးတယ္။
ငါးစာက ႏွစ္ခ်က္ေလာက္လႈပ္ၿပီး ၿငိမ္သြားတယ္။
“ၾကည့္ရတာ သိပ္ျပႆနာမရွိပါဘူး.. ငါကိုက အစိုးရိမ္လြန္တာပါ” ငါးစာေဘးမွာ လွည့္ပတ္ကူးခပ္ရင္း “ဘုရားသခင္… အကၽြႏု္ပ္ကို ေစာင့္မၾကည့္ရႈေတာ္မူပါ။ အကၽြႏု္ပ္ဒီတစ္ခါပဲ စြန္႔စားပါမယ္။ တစ္ခါဆို တစ္ခါတည္းပါ။ ဘာအႏၱရာယ္မွ ရွိေလာက္မယ္ မထင္ပါဘူး…….”
ငါးမွ်ားခ်ိတ္ ဆတ္ခနဲေျမႇာက္တက္သြားတယ္။ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ ငါးဟပ္ေနလို႔ျဖစ္တယ္။
ေလာဘရမၼက္က သတိတရားဆိုတဲ့သံခ်ပ္ကာကို အၿမဲဆဲြခၽြတ္ၿပီး ထက္ျမက္သူကိုေတာင္ ရူးမိုက္ႏုံအေစသတဲ့……….

မူရင္း— http://www.duwenzhang.com/wenzhang/renshengzheli/chenggong/20071212/1438.html
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။